از زمانی که ارز دیجیتال بیت کوین با هدف حذف واسطه*ها در تراکنش*های مالی روی کار آمد، ایده*ی چنین مدل مدیریتی* در جامعه ارزهای دیجیتال بر سر زبان*ها افتاد. هدف اصلی سازمان خودگردان غیرمتمرکز، ایجاد یک شرکت یا سازمان بوده، که قادر است بدون نظام مدیریت سلسله*مراتبی، به صورت خوکار عمل کند.


در حقیقت بیت کوین اولین سازمان خودگردان غیرمتمرکز کاربردی بود که با مجموعه*ای از قوانین و توابع خودمختار کدنویسی شده با پروتکل اجماع توزیع شده کار می*کرد. پس از آن، قراردادهای هوشمند بر روی بلاک چین اتریوم به وجود آمدند. بعد از قراردادهای هوشمند، dao به صورت عمومی و به شکل امروزی آن مطرح شد.


اما یک سازمان خودکار غیرمتمرکز برای کاربرد پذیر بودن، چه ویژگی*هایی باید داشته باشد؟
نخست باید یک سری قوانین داشته باشد. این قوانین به عنوان قراردادهای هوشمند کدگذاری می*شوند. قرارداد هوشمند یک برنامه*ی کامپیوتری بر بستر اینترنت است. زمانی که قوانین نوشته شدند، dao وارد مرحله*ی سرمایه*گذاری می*شود. این مرحله به دو دلیل حائز اهمیت فراوان است؛ نخست آنکه این سازمان باید ارزش ذاتی و توکنی داشته باشد که سازمان از آن استفاده کرده و یا در ازای پاداش فعالیت*های خاصی بتوان آنها را خرج کرد. ثانیا با سرمایه*گذاری در dao کاربران حق رای پیدا می*کنند و می*توانند با تصمیمات خود، عمکرد سازمان را تحت تاثیر قرار دهند.


بعد از مرحله*ی سرمایه*گذاری و استقرار، dao کاملا خودگردان و مستقل از بنیان*گذاران و هر شخص دیگری می*شود. این سازمان*ها متن باز بوده و هر فردی می*تواند کد مربوط به آنها را ببیند و تمامی قوانین و تراکنش*های مالی بر روی یکبلاک چین اجرا می*شوند. این بستر، سازمان*ها را شفاف، غیرقابل تغییر و فاسدنشدنی می*کند.
زمانی که یک dao عملیاتی می*شود، تمامی تصمیمات اعم از کی و چگونه خرج شدن سرمایه*ی جمع*آوری شده از طریق فرآیند اجماع انجام می*پذیرد. هر فردی که سهامی از این سازمان را خریداری کرده باشد، می*تواند طرح*ها و پیشنهادهای خود مربوط به آینده*ی سازمان را ارائه دهد. برای جلوگیری از پیشنهادات اسکم، برای ایجاد یک پیشنهاد باید یک سپرده*ی مالی داشته باشید.


سازمان*های خودگردان غیرمتمرکز اساسا مردم را قادر ساخته تا سرمایه*ی سازمان را با هر فرد دیگری در دنیا مبادله کنند. این مبادله می*تواند در قالب یک سرمایه*گذاری، کمک*های مالی برای امور خیریه،جمع*آوری پول، وام گرفتن و غیره باشد.
یکی از نقاط ضعفی که این سیستم رای*گیری دارد این است که اگر حفره*ی امنیتی در کد پایه وجود داشته باشد، تا زمانی که اکثریت موافق آن باشند، قابل رفع نخواهد بود. در زمان رای*گیری، هکرها می*توانند کدهای مخرب (باگ) را به کد اصلی تزریق کنند.
لطفا به این نکته توجه داشته باشید که dao قادر به ساختن یک محصول، نوشتن یک کد و یا توسعه*ی یک قطعه*ی سخت*افزاری نیست. در عوض در این پلتفرم یک پیمان*کار می*تواند برای مسئولیت خاصی استخدام شود. این انتصاب از طریق همان فرایند رای*گیری انجام می*شود و یک قرارداد هوشمند از پرداخت به موقع پس از اتمام کار اطمینان حاصل می*کند.